Δαιμονικοί γιοι ενός δαιμονικού πατέρα, οι αδελφοί Καραμαζόφ εκφράζουν στο σύνολό τους το πολύπτυχο της ανθρώπινης ψυχής, καθώς καθένας απ'αυτούς εκπροσωπεί και μια απ'τις δυνάμεις ή τις ροπές που την ορίζουν. Έτσι, ο σκευωρός Ιβάν είναι η ψυχρή και χωρίς ίχνος... Περισσότερες Πληροφορίες
Δαιμονικοί γιοι ενός δαιμονικού πατέρα, οι αδελφοί Καραμαζόφ εκφράζουν στο σύνολό τους το πολύπτυχο της ανθρώπινης ψυχής, καθώς καθένας απ'αυτούς εκπροσωπεί και μια απ'τις δυνάμεις ή τις ροπές που την ορίζουν. Έτσι, ο σκευωρός Ιβάν είναι η ψυχρή και χωρίς ίχνος συναισθήματος λογική, ο φιλήδονος Δημήτρης το χωρίς φραγμούς πάθος, ο θρησκόληπτος Αλιόσα η χωρίς περίσκεψη παράδοση στην πιο απόλυτη μεταφυσική και ο τρομακτικός νόθος Σμιερντιακόφ όλες οι σκοτεινές και φρικαλέες ορέξεις που κουβαλάμε όλοι μας στο υποσυνείδητό μας.
Κάτω απ'αυτές τις συνθήκες, ο φόνος του πατέρα Καραμαζόφ παίρνει διαστάσεις τελετουργικής πια εκτέλεσης και, αν τυπικά φονιάς είναι μόνο ο Δημήτρης, το μαχαίρι με το οποίο αυτός χτύπησε είχε ακονιστεί απ'όλους τους.
Γι'αυτό, ο βρόχος της κρεμάλας που τον υποδέχεται θα πνίξει μαζί μ'αυτόν κι όλους τους υπόλοιπους.
Κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ρωσικής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1821 στη Μόσχα. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Μηχανικών της Πετρούπολης. Υπηρέτησε στο στρατό γιά ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα γιά να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί γιά συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1859 επέστρεψε στην Πετρούπολη και εξέδωσε μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος γιά να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σ' αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: Ο παίκτης, Οι αδερφοί Καραμαζώφ, Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι δαιμονισμένοι. Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού Πολίτης και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα, που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Πέθανε το 1881 στην Πετρούπολη σε ηλικία 60 ετών. Δες όλα τα βιβλία του
Login and Registration Form
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;