«Μεταφράζω με τον τρόπο μου: η Εξουσία, σε όποιον τόπο κι αν αξιώνει να δεσπόσει, θα βρίσκει αντιφρονούντες θα είναι πάντα έτοιμοι να χαλάσουν τα σχέδια μιας κοινωνίας, που πασχίζει να κλειστεί στις αυταπάτες της και να κλείσει τους ανθρώπους στις ιεραρχίες της. Αυτοί θα... Περισσότερες Πληροφορίες
«Μεταφράζω με τον τρόπο μου: η Εξουσία, σε όποιον τόπο κι αν αξιώνει να δεσπόσει, θα βρίσκει αντιφρονούντες θα είναι πάντα έτοιμοι να χαλάσουν τα σχέδια μιας κοινωνίας, που πασχίζει να κλειστεί στις αυταπάτες της και να κλείσει τους ανθρώπους στις ιεραρχίες της. Αυτοί θα αρπαξουν όλες τις ευκαιρίες για να εξάψουν συλλογικές πρωτοβουλίες, να ρίξουν τα στεγανά, να κάνουν τα πράγματα, τις ιδέες και τους ανθρώπους να κυκλοφορούν ελεύθερα, να κάνουν τον πάσα έναν ικανό να αντιμετωπίζει κατάματα τις συγκρούσεις, αντί να τις συγκαλύπτει. Αν δεν κάνω λάθος, η γλώσσα αυτή δεν τρέφεται από την ψευδαίσθηση μιας καλής κοινωνίας, απαλλαγμένης από αντιφάσεις. Αν εμπνεύσει δράσεις ενός νέου είδους στα χρόνια που έρχονται, αν ακούγοντάς την ομάδες περισσότερες απ'ο,τι άλλοτε μάθουν να θέλουν το δυνατό χωρίς να χάνουν την αίσθηση του πραγματικού, τότε θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η επανάσταση έχει πια οριμάσει».
Κλοντ Λεφόρ, «Η νέα αταξία»
1922: Γέννηση του Κορνήλιου Καστοριάδη, στην Κωνσταντινούπολη. 1937-1942: Σπουδάζει Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. 1937: Εντάσσεται για πολύ μικρό διάστημα στην ΟΚΝΕ. 1940: Συγκροτεί λίγο μετά την αρχή της Κατοχής μαζί με άλλους νέους μιαν ομάδα η οποία εναντιώνεται στον "σωβινιστικό προσανατολισμό" του ΚΚΕ. 1943: Προσχωρεί στον τροτσκιστική ομάδα του Σπύρου Στίνα. 1944: Πρώτη δημοσίευση γραπτών του στο περιοδικό Αρχείο Κοινωνιολογίας και Ηθικής. 1945: Φεύγει από την Ελλάδα για τη Γαλλία μαζί με άλλους διακόσιους νέους, με υποτροφία μεταπτυχιακών σπουδών της γαλλικής κυβέρνησης· φθάνει στο Παρίσι, όπου και εγκαθίσταται μέχρι το τέλος της ζωής του. 1945: Συνεχίζει τις σπουδές του στο Παρίσι και αμέσως εντάσσεται στο τροτσκιστικό κόμμα (P.C.I.). Ας σημειωθεί, πάντως, ότι ήδη τότε είχε διαμορφώσει τις "βασικές ιδέες για την κριτική της γραφειοκρατίας της Σοβιετικής Ρωσίας". 1946: Συγκροτεί, μαζί με τον Κλωντ Λεφόρ και ορισμένα άλλα μέλη, μιαν τάση στο P.C.I. Τάση που, το 1948, θα αποχωρήσει τελικά από το τροτσκιστικό κόμμα, κόβοντας τους δεσμούς της με τον τροτσκισμό. 1948: Ιδρύει με τον Κλωντ Λεφόρ την ιστορική πλέον ομάδα Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα, η οποία λειτούργησε σχεδόν είκοσι χρόνια και της οποίας ήταν ο εμψυχωτής· η ομάδα διαλύθηκε με κοινή απόφαση στο τέλος του 1966. 1949-1965: Η ομάδα Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα εκδίδει το ομώνυμο περιοδικό, στο οποίο ο Κορνήλιος Καστοριάδηςς έχει συγγράψει τα βασικά κείμενα που καθόρισαν τον προσανατολισμό της ομάδας και του περιοδικού· κείμενα που προσφέρουν μιαν "καινούργια κατανόηση της ανθρώπινης κοινωνίας και ιστορίας, ως δημιουργίας και όχι ως υποκείμενης σε αδήριτους ιστορικούς νόμους". 1948-1970: Εργάζεται ως οικονομολόγος στον διεθνή οργανισμό Ο.Ο.Σ.Α. 1974: Αρχίζει να ασκεί επαγγελματικά την ψυχανάλυση, δραστηριότητα την οποία συνέχισε έως το τέλος της ζωής του. 1975: Έκδοση του κλασικού πλέον βιβλίου του, L` institution imaginaire de la societe. `Εξι χρόνια αργότερα, το βιβλίο εκδίδεται στα ελληνικά με τίτλο Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας (εκδ. Ράππας). 1979: Εκλέγεται διευθυντής σπουδών στην Σχολή Ανωτάτων Σπουδών για τις Κοινωνικές Επιστήμες (EHESS)· ονομάζει τον κύκλο των σεμιναρίων του Θέσμιση της κοινωνίας και ιστορική δημιουργία. 1997: (26 Δεκεμβρίου): Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, πεθαίνει, στο Παρίσι. Δες όλα τα βιβλία του
Ο Εντγκάρ Μορέν (Edgar Morin), Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) της Γαλλίας, γεννήθηκε το 1921 στο Παρίσι από γονείς που ανήκαν στην εβραϊκή μεσογειακή διασπορά και είχαν ζήσει πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Αργότερα (1951) διαγράφηκε από το Γαλλικό Κ.Κ. και έγινε ένας διεισδυτικός και οξύς κριτικός του σταλινικού ολοκληρωτισμού. Αφιερώθηκε έκτοτε στην επιστημονική και τη συγγραφική εργασία του, παραμένοντας πολιτικά αυτόνομος στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, δίνοντας πάντα το παρόν με την κριτική του στάση απέναντι στα "μεγάλα γεγονότα" του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Το 1957 ίδρυσε μαζί με τον Κώστα Αξελό και άλλους το περιοδικό "Arguments". Έχουν κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα τα ακόλουθα έργα του Εντγκάρ Μορέν: "Οι σταρ" (Παϊρίδης, χ.χ.), "Αφήνοντας τον εικοστό αιώνα" (Ροές, 1987), "Να σκεφτούμε την Ευρώπη" (Εξάντας, 1991), "Γη-πατρίδα" (Οδυσσέας, 1993), "Έρωτας-ποίηση-σοφία" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1997), "Μια πολιτική πολιτισμού" (Νέα Σύνορα, 1998), "Κοινωνιολογία" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1998), "Τα δαιμόνιά μου" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1999), "Το καλοφτιαγμένο κεφάλι" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2000), "Η ανθρώπινη φύση: το χαμένο παράδειγμα" (Εναλλακτικές εκδόσεις, 2000), "Η Μέθοδος: 3. Η γνώση της γνώσης" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2001). Άλλα έργα του: "L' homme et la mort" (1951), "Autocritique" (1959), "L' esprit du temps" (1962-1976), "Le vif du sujet" (1969), "La methode 5 τόμοι" (1977-1991) κ.λπ. Δες όλα τα βιβλία του
Login and Registration Form
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;