Οι ορμές, βασικές προϋποθέσεις της ανθρώπινης επιβίωσης και ανάπτυξης, έχουν απασχολήσει πολλούς ερευνητές οι οποίοι, αναλόγως της σκοπιάς και του τρόπου προσέγγισής τους, έχουν προσφέρει οργανικές ή ψυχολογικές ερμηνείες για την προέλευσή τους.Στο βιβλίο αυτό, ο... Περισσότερες Πληροφορίες
Οι ορμές, βασικές προϋποθέσεις της ανθρώπινης επιβίωσης και ανάπτυξης, έχουν απασχολήσει πολλούς ερευνητές οι οποίοι, αναλόγως της σκοπιάς και του τρόπου προσέγγισής τους, έχουν προσφέρει οργανικές ή ψυχολογικές ερμηνείες για την προέλευσή τους.Στο βιβλίο αυτό, ο Βίλχελμ Ράιχ, αφού κάνει κατ αρχάς μια σύντομη αναδρομή στις θεωρίες του Φορέλ και του Γιούνγκ, και μια εκτενέστερη περιγραφή της φροϋδικής θεωρίας περί ορμών, εγκαταλείπει τα παλιά μονοπάτια που οδηγούσαν απλουστευτικά σε αξιωματικές οργανικές ή ψυχολογικές θεωρίες, προτείνοντας μια νέα προσέγγιση: ξεκινά από το τέλος και ερευνά την φύση και την συμπεριφορά της ηδονής, η οποία, ως γνωστόν, είναι η ικανοποίηση της ορμής.
Ο Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich, 1897-1957) υπήρξε από τους πιο σημαντικούς γιατρούς-ψυχαναλυτές του εικοστού αιώνα και θεωρείται ιδρυτής του φροϋδο-μαρξισμού. Γεννήθηκε στην αυστριακή Γαλικία, στο ανατολικό άκρο της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Σπούδασε Ιατρική και στη συνέχεια στράφηκε στην Ψυχανάλυση και στον Φρόυντ, του οποίου υπήρξε μαθητής και συνεργάτης. Διετέλεσε μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης. Το 1930 μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Με το έργο του ο Ράιχ συνδύασε την ψυχαναλυτική με τη μαρξιστική θεωρία, ερμήνευσε την ανθρώπινη επιθετικότητα ως προϊόν της κοινωνικής καταπίεσης και τις νευρώσεις ως διαταραχές της σεξουαλικότητας, ενώ ανέδειξε τον ρόλο του οργασμού στη θεραπεία αλλά και την πρόληψη των νευρώσεων. Το 1934 διαγράφτηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα, γιατί οι ιδέες του θεωρήθηκε ότι δεν ακολουθούσαν την κομματική γραμμή. Την επόμενη χρονιά αποβλήθηκε και από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία. Λόγω της ανόδου του Ναζισμού μετανάστευσε στη Σκανδιναβία και το 1939 στις ΗΠΑ. Εκεί ερεύνησε τις ψυχικές και σωματικές παθήσεις σε σχέση με τη στασιμότητα της «ζωτικής κοσμικής ενέργειας», που ονόμασε «οργόνη». Εξαιτίας της κατασκευής και πώλησης συσσωρευτών οργόνης, κατηγορήθηκε για αισχροκέρδεια, με αποτέλεσμα την καταδίκη και τη φυλάκισή του το 1957. Ο θάνατος τον βρήκε τον ίδιο χρόνο στη φυλακή Λούισμπεργκ της Πενσιλβάνια, όπου πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Σημαντικότερα έργα του: Η ανάλυση του χαρακτήρα, Η εισβολή της σεξουαλικής ηθικής, Η κοσμική υπέρθεση, Ο θωρακισμένος άνθρωπος, Ο σεξουαλικός αγώνας των νέων, Το ένστικτο του θανάτου, Άνθρωποι σε μπελάδες, Η μαζική ψυχολογία του φασισμού, Άκου, ανθρωπάκο κ.ά. Δες όλα τα βιβλία του
Login and Registration Form
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;