Το «Υπόγειο» αποτελεί ένα είδος πρελούδιου στο δεύτερο μέρος της δημιουργικής του σταδιοδρομίας, ο πρόδρομος των μεγάλων έργων, των έργων των ιδεών. Όπως το έργο «Ο Σωσίας», έτσι κι αυτό είναι ουσιαστικά η σπουδή ενός μεμονωμένου χαρακτήρα. Ο ήρωας, ή μάλλον ο αντιήρωας,... Περισσότερες Πληροφορίες
Το «Υπόγειο» αποτελεί ένα είδος πρελούδιου στο δεύτερο μέρος της δημιουργικής του σταδιοδρομίας, ο πρόδρομος των μεγάλων έργων, των έργων των ιδεών. Όπως το έργο «Ο Σωσίας», έτσι κι αυτό είναι ουσιαστικά η σπουδή ενός μεμονωμένου χαρακτήρα. Ο ήρωας, ή μάλλον ο αντιήρωας, όπως τον αποκαλεί ο Ντοστογιέφσκι, είναι ένας άνθρωπος με ανεβασμένο το επίπεδο της ενημερότητας και της αυτοπεποίθησης, του οποίου η ευαισθησία τον οδηγεί εναλλακτικά στο να οπισθοχωρήσει στη γωνιά του, στο υπόγειό του, και στο να εκδικηθεί για τις ταπεινώσεις του ταπεινώνοντας άλλους.(…)
Κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ρωσικής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1821 στη Μόσχα. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Μηχανικών της Πετρούπολης. Υπηρέτησε στο στρατό γιά ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα γιά να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί γιά συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1859 επέστρεψε στην Πετρούπολη και εξέδωσε μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος γιά να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σ' αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: Ο παίκτης, Οι αδερφοί Καραμαζώφ, Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι δαιμονισμένοι. Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού Πολίτης και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα, που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Πέθανε το 1881 στην Πετρούπολη σε ηλικία 60 ετών. Δες όλα τα βιβλία του
Login and Registration Form
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;