ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ

Ι ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ: Όλες οι ποιητικές συλλογές κι ακόμη, όλα τ' ανέκδοτα ποιήματα του Γιάννη Υφαντή. Οι μεταμορφώσεις του Μηδενός. Επειδή, όλοι οι αριθμοί, κι όλα τα γράμματα, άλλο δεν είναι παρά οι μεταμορφώσεις αυτού του μαγικού σχήματος που λέγεται Μηδέν. Επειδή όλα τα ποιήματα κι όλα τα όντα, άλλο δεν είναι παρά οι μεταμορφώσεις του Μηδενός (δηλαδή του Κανενός), όντας όψεις της Μάγια, της Μεγάλης Ψευδαίσθησης, μέσα στην οποία ζούμε, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, «Κάτω απ' το εικόνισμα των άστρων», ανάμεσα στις «Μάσκες του Τίποτε». ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΚΡΙΤΙΚΩΝ. Αλέξης Ζήρας (περιοδ. ΑΝΤΙ, 1977): «Ποίηση που αναζητεί τα αρχέτυπα της γλώσσας σε μύθους και στοιχεία της κοσμογένεσης. Η φωτιά, το νερό, ο ήλιος και ο έρωτας αποτελούν φυσιοκρατικές έννοιες που διατρέχουν συνέχεια την ποίηση του Γ.Υ. Η παγανιστική θεώρηση των πραγμάτων χωρίς να υπολείπεται μια σκωπτική διάθεση για τον ευρύτερο υπαρξιακό ή κοινωνικό χώρο, ανακαλεί επιδράσεις από την ποίηση του Έζρα Πάουντ ή ακόμα θρησκευτικά στοιχεία της ανατολικής μυθολογίας. Από τις αξιολογότερες ποιητικές παρουσίες των τελευταίων ετών». Έλενα Χουζούρη, (περ. Γράμματα και Τέχνες, 1987): «Θα πρέπει να παρατηρήσουμε πως το ύφος και το ήθος της γλώσσας που μεταχειρίζεται ο Γιάννης Υφαντής, είναι απόλυτα εναρμονισμένα με τα όσα σημαίνουν. Οι εσωτερικοί ρυθμοί των ποιημάτων είναι αρμονικοί και υποβάλλουν την εμπιστοσύνη στη στερεότητα και την ισορροπία των αρμών τους. Ο Γιάννης Υφαντής, προσδίδει αναμφισβήτητα στο ποιητικό τοπίο της γενιάς του μια συμπαντική διάσταση πέρα από χρόνο και χώρο, αντιμετωπίζοντας τον άνθρωπο και τη διαδρομή του από τη ζωή ως τον θάνατο με μια πρωτογενή και πυρηνική αντίληψη. Πρόκειται για μια ποίηση που δεν περιορίζεται στα θραύσματα ζωής -όπως των περισσότερων της γενιάς του- αλλά τολμά ν' απλώσει την αγωνία και την ευαισθησία της πέρα από το Μύθο και την Ιστορία, στην πρωταρχική ύλη και ουσία του κόσμου».