ΚΑΡΓΑΚΟΣ Ι. ΣΑΡΑΝΤΟΣ

Ὁ Σαράντος ι. Καργάκος γεννήθηκε στό Γύθειο τό 1937. Τό 1951 ἐγκαταστάθηκε ὁριστικά στήν Ἀθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία –ἐργαζόμενος ἀπό μαθητής– στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Πρωταγωνίστησε στό φοιτητικό κίνημα τῶν ἐτῶν 1961-1963 καί ὑπῆρξε εἰσηγητής τοῦ 15% γιά τήν παιδεία. Ἀπό φοιτητής ἄρχισε νά ἀρθρογραφεῖ σέ ἐφημερίδες καί περιοδικά – κάτι πού συνεχίζει μέχρι καί σήμερα. Ὑπῆρξε ἱδρυτικό μέλος τοῦ μεγαλύτερου φροντιστηριακοῦ ὀργανισμοῦ («Ἡράκλειτος») καί δίδαξε ἐπί 15 ἔτη σέ μεγάλα ἰδιωτικά σχολεῖα. Ἀπό τό 1999 δίδαξε ἐπί μία 15ετία στίς ἀνώτατες στρατιωτικές σχολές. Ἡ ἐκδοτική του δραστηριότητα ἄρχισε �ό 1969. Ἔγραψε 17 βιβλία διδακτικά (Μαθήματα Ἐκθέσεων – Γενική Ἱστορία). Παράλληλα ἄρχισε καί ἡ λοιπή συγγραφική δραστηριότητά του. Μέχρι στιγμῆς ἔχει γράψει 99 βιβλία. Ἀπό αὐτά ξεχωρίζουν οἱ γλωσσικές μελέτες Ἀλαλία καί Ἀλεξία, ἡ 6τομη σειρά δοκιμίων Προβληματισμοί: Ἕνας διάλογος μέ τούς νέους, τά ἱστορικά ἔργα Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κόσμου καί τοῦ Μείζονος χώρου (2 τόμοι), Ἱστορία τῶν Ἀρχαίων Ἀθηνῶν (3 τόμοι), Ἱστορία τῆς Ἀρχαίας Σπάρτης (2 τόμοι), Ἀλβανοί – Ἀρβανίτες – Ἕλληνες, Ἡ Αὐτοκρατορία τῆς Κωνσταντινουπόλεως (2 τόμοι), Μικρασιατική Ἐκστρατεία: Ἀπό τό Ἔπος στήν Τραγωδία (2 τόμοι), Ἡ Ἑλλάς κατά τούς Βαλκανικούς Πολέμους 1912-1913, Ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821 (4 τόμοι), Ἡ Ἱστορία ἀπό τήν σκοπιά τῶν Τούρκων καί Μέγας Ἀλέξανδρος: Ὁ ἄνθρωπος-φαινόμενο. Ἐπίσης, συνέγραψε τίς φιλολογικές μελέτες: Ἡ πολιτική σκέψη τοῦ Παπαδιαμάντη, Ὁ σατιρικός Καρυωτάκης, Κ. Π. Καβάφης: Ἡ νεώτερη αἰγυπτιακή Σφίγγα.