ΚΟΡΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Γεννήθηκε στη Μακρυρράχη Φθιώτιδας το 1956 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1975-1979), ενώ παράλληλα έκανε ελεύθερες σπουδές πάνω στην τέχνη της βυζαντινής εικονογραφίας κοντά στον κύπριο αγιογράφο π. Συμεών Συμεού. Ειδικεύτηκε στη Θεολογία και την Αισθητική της Βυζαντινής Τέχνης στη Θεολογική σχολή του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης των ΗΠΑ (Holy Cross Orthodox School of Theology, 1987-1989) και την ίδια περίοδο παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικών τεχνικών στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μουσείου της Βοστώνης (School of the Museum of Fine Arts of Boston). Επιστρέφοντας στην Αθήνα συνέχισε τις σπουδές του στη ζωγραφική και τη χαρακτική (κυρίως στη χαλκογραφία) με δάσκαλο τον μεγάλο έλληνα χαράκτη Φώτη Μαστιχιάδη. Μελέτησε συστηματικά την ιστορία και αισθητική της βυζαντινής ζωγραφικής. Από το 1991 είναι διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 2003 είναι Λέκτορας της ίδιας Σχολής (Εικονογραφία: Θεωρία και πράξη). Έδωσε σειρές μαθημάτων και διαλέξεων γύρω από την τεχνική και θεωρία της Βυζαντινής Ζωγραφικής στη Θεολογική Σχολή του Βουκουρεστίου, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Cluj Ρουμανίας, στη Θεολογική Ακαδημία της Μονής της Όπτινα στην Αγία Πετρούπολη, στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο της Οδησσού κ.α. Είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής στο Institute of Sacred Music of Yale University, όπου διδάσκει την τέχνη της αγιογραφίας. Έχει εκθέσει τη ζωγραφική του δουλειά σε 30 ατομικές εκθέσεις και σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Προσέγγισε εικαστικά (1993-1997) πολλά λογοτεχνικά κείμενα ελλήνων λογοτεχνών όπως των Παπαδιαμάντη, Κόντογλου, Ελύτη, Σεφέρη, Καρκαβίτσα, Καββαδία, Μωραϊτίδη καθώς και λαϊκά παραμύθια της Κύπρου. Επίσης, έχει εκδώσει πέντε συλλεκτικά βιβλία με αυθεντικά χαρακτικά.
Tο πιο πρόσφατο βιβλίο
ΝΟΣΤΟΣ ΓΛΥΚΟΣ ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕ
Ο πρώτος λόγος που με ώθησε και με ωθεί να γράφω κείμενα μικρά, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στην ανά χείρας έκδοση, είναι ο αυτοπροσδιορισμός. Γράφοντας συνειδητοποιώ πού βρίσκομαι και αντιλαμβάνομαι τους χώρους, τη «γεωμετρία» της ζωής, και κυρίως τις αποστάσεις που έχω από όσα αγαπώ και από όσα νοσταλγώ. Πολλά όμως είναι όσα νοσταλγώ και ίσως αυτά με καθορίζουν περισσότερο από εκείνα που κατέχω. Ο νόστος ως οδοδείκτης της ύπαρξης γίνεται ενέργεια που κινεί την καρδιά αρχικά και στη συνέχεια τον νου και το σώμα να ακολουθήσουν στο κυνήγι της ουτοπίας που λέγεται άδολη και καθαρή χαρά. Ο νόστος σκιαγραφεί όσα θα θέλαμε να γίνουμε, φανερώνει, ως ίχνος αχνό, μια ιδεατή αυτοπροσωπογραφία μας και ίσως κατά τούτο να είναι η βαθύτερη εξομολόγησή μας. Γράφω για οράματα χαράς, για τις ζωγραφικές μου αγάπες, για όσα θαυμάζω και τιμώ, γράφω κυρίως για όσα νοσταλγώ να φτάσω ως ψυχή που ποθεί, ως νους που ονειρεύεται και ως σώμα που επιθυμεί. Τα κείμενα αυτά είναι απλώς ψελλίσματα κουρασμένου και ονειροπόλου οδοιπόρου. Συνοδεύονται από γραμμικές λιθογραφίες και σχέδια φτιαγμένα με μελάνη που έφτιαχνα κατά καιρούς με διάφορες αφορμές ή και χωρίς καμμιά αφορμή, τα οποία αποτελούν κι αυτά ως σώμα ένα παράλληλο των κειμένων εικαστικό ημερολόγιο.
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;