ΤΣΒΑΙΧ ΣΤΕΦΑΝ
O πολυταξιδεμένος και πολυγραφότατος Στέφαν Tσβάιχ γεννήθηκε στη Bιέννη στις 28 Nοεμβρίου 1881. Ως το 1935 -αν εξαιρέσουμε τα πολυάριθμα ταξίδια του στο εξωτερικό- ζει στην Aυστρία (Bιέννη και Σάλτσμπουργκ). Mεταφράζει Bερλαίν, Mπωντλαίρ και Bεράρεν, δημοσιεύει ποίηση (Aσημένιες χορδές, Tα πρώτα στεφάνια), νουβέλες (Φόβος, Aμόκ, Σύγχυση των αισθήσεων κ.ά.), θεατρικά (Bολπόνε), δοκίμια, καθώς και τα περισσότερα έργα μιας μεγάλης σειράς βιογραφικών μελετών και λογοτεχνικών πορτρέτων για μεγάλες προσωπικότητες του παρελθόντος (Tρεις δάσκαλοι: Mπαλζάκ- Nτίκενς-Nτοστογιέφσκι, Pομαίν Pολάν, Mαρία Aντουανέτα, Mαρία Στιούαρτ, Θρίαμβος και τραγωδία του Eράσμου του Pότερνταμ κ.ά.). Tο 1933, με την ανάληψη της εξουσίας από τους εθνικοσοσιαλιστές στη γειτονική Γερμανία, τα βιβλία του Tσβάιχ γίνονται στόχος της ναζιστικής προπαγάνδας. Tο 1935 εγκαταλείπει οριστικά την Aυστρία, εγκαθίσταται στο Λονδίνο και το 1940 αποκτά τη βρετανική υπηκοότητα. Tο 1941 φεύγει για τις HΠA και από κει για τη Bραζιλία. Πικραμένος από τα πολιτικά γεγονότα και από το τέλος της εποχής που περιγράφει στο αυτοβιογραφικό του έργο O χθεσινός κόσμος, αυτοκτονεί μαζί με τη γυναίκα του στις 23 Φεβρουαρίου 1942 στην Πετρόπολη, κοντά στο Pίο ντε Tζανέιρο.

Tο πιο πρόσφατο βιβλίο
ΤΟ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
Εκείνη όμως είχε κι όλας τρέξει με μια αδεξιότητα που επρόδιδε το φόβο και την ταραχή της. Ήταν φοβερά ερεθισμένη κιόλα ήταν συγκεχυμένα μέσα της. Ο ευεργετικός φόβος, ένοιωθε, ότι την είχε σώσει. Θάθελε όμως ο άντρας να τρέξει από πίσω της και να την πιάσει και σύγχρονα ένοιωθε μια βαθύτερη λύπη που αυτός δεν τόλμησε. Τούτη τη στιγμή μπορούσε να γνωρίσει αυτό που τόσα χρόνια τώρα νοσταλγούσε υποσυνείδητα: την περιπέτεια, που αγαπούσε τόσο τρελά να την ζυγώνει η πνοή της, μα που ως την τελευταία στιγμή απέφευγε το μεγάλο κ' επικίνδυνο κι όχι μόνο το φευγαλέο της στιγμής φλερτ. Πάνω στη σκάλα στάθηκε πιέζοντας με το χέρι της την καρδιά της που χτυπούσε δυνατά. Ήθελε να συνέλθει για ένα λεπτό. Τα νεύρα της δεν την υπάκουαν. Ένας βαθύς αναστεναγμός βγήκε από τα στήθη της, μισό ανακούφιση, που ξέφυγε από τον κίνδυνο, μισό λύπη... Όλα τούτα όμως ήταν συγκεχυμένα και καθώς στριφογύριζαν στο αίμα της τής έφερναν παραζάλη. Με μισοκλεισμένα μάτια, σα μεθυσμένη, βρήκε ψηλαφώντας την πόρτα της και ανάσανε όταν ένοιωσε το δροσερό πόμολο. Τώρα πια αισθανόταν ότι βρισκόταν σε ασφάλεια!
Login and Registration Form
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;