ΤΕΧΝΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ

Σε τόνο σαρκαστικό, ειλικρινή και καυστικό το υλικό αντλεί και επηρεάζεται από την καθημερινότητα του ανθρώπου της πόλης. Τον αποσπασματικό τρόπο ύπαρξης, την ανάγκη για ουσιαστική σύνδεση με τους άλλους και παράλληλα τον εθισμό στη μοναχικότητα. Μια ανισορροπία που συχνά δεν αφήνει περιθώρια ζύμωσης με τον εαυτό και την αλήθεια του. Στον ψυχισμό του σήμερα, η ποίηση διατηρεί τα δικά της σχέδια. Άλλοτε γεμάτη συμπόνια και ρομαντισμό συνδράμει στο ανθρώπινο παίδεμα και άλλοτε συναισθηματικά απόμακρη στέκεται αυστηρά ή και επικριτικά για να χαρακτηριστεί τελικά Τέχνη προς αποφυγή του καιρού μας.